Pisao pesme i pripovetke. Od knjiga: pesme zbirke Na pragu, Rodoljubive pesme, Nevidljiv izvor, a od knjiga pripovedaka Bunja i Drugi u Ravangradu, objavljena 1921, Varljivo proleće, Pomerene savesti, Izdanci iz spaljenog grma. Od pripovedaka Dah života se izdvajaju Salašar (Babijan), Zemlja, Bunja, Služba, Moloh, Zapaljeno žito, Prepelica u ruci.
Dionizijska trpeza - obilje hrane, pića, slavlje.
U njegovim pesmama i pripovetkama prisutna je ljubav prema svom narodu, prema prirodi i prema zemlji koja hrani i na kojoj se traje. Slikajući odnos čoveka i zemlje od ističe elementarnu snagu ljudskog bića vezanog za zemlju. Po njemu jedino što može da osmisli život i da ga koliko toliko učini postojanim jeste trajanje na sopstvenoj zemlji, jer ona pruža sigurnost i samopouzdanje i taj osećaj ne može da zameni nikakav uspeh u drugom svetu. U svojim pričama on iskazuje i svoj negativan odnos prema onima koji su obeskorenili sebe i otuđili se od tradicije nacionalne istorije i tako izgubili čast i porekli sebe.
Antejski motiv - vezan za zemlju.
Kada piše o vojvođanskoj prirodi i čoveku koji mu je blizak, on postaje topao i nadahnut. Sa takvim svojim pisanjem koje odiše optimizmom i verom u čoveka i život, bio je veran Skerliću.
Salaš - imanje izvan sela. Tu se odvija mikro život.
Нема коментара:
Постави коментар